Και οι άνδρες του τόπου σας; Με τι ασχολούνταν;
Στο Βελεστίνο, σαν κεντρική- Ιστορική πόλι υπήρχαν αρκετές υπηρεσίες: Αγρονομία, Ειρηνοδικείο, Ταχυδρομείο, χωροφυλακή Δημοτικό σχολείο, Γυμνάσιο, Λύκειο.
Οι κάτοικοι ασχολούνταν σχεδόν με όλα τα επαγγέλματα.
Ήταν Γεωργοί. Καλλιεργούσαν σιτηρά, όσπρια και όλων των ειδών τα κηπευτικά. Τα οπωροφόρα δένδρα ομόρφαιναν τον τόπο και τα άφθονα αμπέλια απασχολούσαν πολλούς. Βλέπετε το νερό του Κεφαλόβρυσου ήταν μεγάλη ευλογία για τη γή μας.
Σαν Κτηνοτρόφοι έτρεφαν πρόβατα, γίδια αγελάδες. Τους χειμερινούς μήνες έμεναν στο Βελεστίνο. Η μετακίνηση στα θερινά βοσκοτόπια, όπως στο Περιβόλι Γρεβενών, γινόταν κάθε χρόνο του Αγίου Γεωργίου και η επιστροφή μετά το παζάρι του Βελεστίνου μέχρι του Αγίου Δημητρίου.
Σιγά σιγά άρχισαν να ασχολούνται με το επάγγελμα της Τυροκομίας, το εμπόριο κρέατος, τη βιοτεχνία μάλλινων ειδών και την κατεργασία δερμάτων.
Υπήρχαν οι πεταλουργοί, οι καροποιοί , οι τσαγκάρηδες- τσαρουχάδες, οι κουρείς, οι επιπλοποιοί, οι ράφτες.
Δεν έλειπαν και οι οργανοπαίχτες. Άνθρωποι αυτοδίδακτοι που ομόρφαιναν τον τόπο με το βιολί τους, το κλαρίνο τους, το λαούτο τους, την μελωδική φωνή τους. Τραγουδούσαν σε πανηγύρια και σε γάμους και σ έκαναν να ξεχνάς τα προβλήματά σου…
Ήταν και οι Ζωέμποροι (Τσαμπάσιδες) που πήγαιναν σε διάφορα παζάρια ,όπου γίνονταν αγοραπωλησίες ζώων. Πολλές φορές έφθαναν μέχρι το Γύθειο και τη Σκάλα Λακωνίας.( όπως ο Γιώργος Γκόμας.)
Ένα συνηθισμένο επάγγελμα ήταν κι αυτό του Γυρολόγου.(θα λέγαμε μικρό κινητό μαγαζάκι.)Συνήθως πηγαινοέρχονταν στα γύρω χωριά με μουλάρια ή άλογα.
Οι Γυρολόγοι (Κερατζήδες ή πραγματευτάδες) πουλούσαν ό,τι μπορεί να φανταστεί κανείς: Υφάσματα με τον πήχη, πουκάμισα, κάλτσες, κλωστές-κουβαρίστρες, τσατσάρες , κουμπιά, λαχανικά, λάδι, ψάρια κ.λ.π. Η πληρωμή γινόταν συνήθως σε είδος. Και ο πατέρας σας ;
Ο Πατέρας μου, ο Θεός να αναπαύει την ψυχή του, ήταν άνθρωπος του Θεού. Ήταν πράος, συνετός, δυνατό μυαλό, ωραία ψυχή. Πολέμησε στη Μ .Ασία το 1920 και γλύτωσε από θαύμα. Μιλούσε πολύ όμορφα. Διηγόταν τα πάντα τόσο παραστατικά ιδίως όταν αναφερόταν στις περιπέτειες του στον πόλεμο, ώστε πολλοί τον περνούσαν για πολύ μορφωμένο. Μια φορά μάλιστα στη Αθήνα κουβεντιάζοντας με συνομηλίκους του σένα παρκάκι στην Αλεξάνδρας, τον πέρασαν για Στρατηγό.
Ο Πατέρας μου ασχολούνταν κι αυτός με το εμπόριο .Πηγαινοερχόταν πολύ συχνά σ όλα τα γύρω χωριά. Οι χωρικοί τον περίμεναν με χαρά όχι μόνο για να ψωνίσουν ή να δώσουν τις παραγγελίες τους αλλά και για να μιλήσουν μαζί του, να ακούσουν τις χρήσιμες συμβουλές του…
Αυτός ήταν ο πατέρας μου. Την ευχή του να έχουμε εμείς τα παιδιά του.
Γενικά οι άνδρες του τόπου μου ασχολούνταν με κάθε είδους εργασία για να κάνουν τη ζωή τη δική τους ,της οικογένειάς τους, του τόπου τους πιο όμορφη, πιο εύκολη.
