Γράφω μια Ιστορία όπως η ίδια την έζησα.’Οσοι αρχίσετε να διαβάζετε σας παρακαλώ να φθάσετε μέχρι το τέλος.
Το καλοκαίρι του 2015 κατά τη διάρκεια του ταξιδιού μας στη Ρουμανία επισκεφθήκαμε την πόλη PIATRA ΝΕΑΜΤ. Είναι μια από τις πιό γραφικές πόλεις της Ρουμανίας στην ιστορική περιοχή της Μολδαβίας, κάτω από τα Καρπάθια Όρη.
Ο κυριότερος σκοπός μας ( εκτός από τα αξιοθέατα ) ήταν να συναντήσουμε εκεί κάποιο φίλο του Γιώργου από τα παλιά, τον Γιώργο Carciunescu.Tov γνώρισε πριν από τριάντα περίπου χρόνια σένα Μουσικολογικό Συνέδριο που γινόταν σε κείνη την πόλη.Ο Γιώργος C.,νεαρός σπουδαστής τότε, ήταν ένα συγκροτημένο παλληκάρι γεμάτο ζωντάνια και όνειρα.’Ηταν φιλακόλουθος και φιλόμουσος. Πάνω σε μια συζήτηση υποσχέθηκε στον μεγάλο του φίλο τον Γιώργο Καραγιάννη να ψάξει να βρεί και να του στείλει κάτι σπάνια βιβλία της Παλαιάς Παρασημαντικής.’Ετσι και έγινε. Στα βιβλία έγραφε «ΤΙΜΗΣ ΕΝΕΚΕΝ»
Από τότε μέχρι το καλοκαίρι του 2015 δεν είχαν ξανασυντηθεί. Αλληλογραφούσαν μόνο και μιλούσαν στο τηλέφωνο ..Μπορείτε να φανταστείτε τη χαρά και τη συγκίνηση και των δύο όταν ξανασυναντήθηκαν. Ο Γιώργος έψαλλε στην Εκκλησία του. Στο τέλος της Λειτουργίας είπαν και οι δύο λίγα λόγια στο εκκλησίασμα για την γνωριμία τους.’Ολοι συγκινήθηκαν για την φιλία τους που κρατούσε τόσα χρόνια, έστω κι από μακριά και ξέσπασαν σε χειροκροτήματα. Στη συνέχεια μας έγινε Αβραμιαία φιλοξενία. Από δώ αρχίζει κατά τη γνώμη μου, η ενδιαφέρουσα ιστορία. Καθώς τρώγαμε σένα όμορφο εστιατόριο, πάνω σένα λόφο κι από κεί αγναντεύαμε όλη την πολη, ήρθε ο πατήρ Γεώργιος, κάθησε κοντά μου και άρχισε να μου μιλάει στα Αγγλικά . “Αυτό που θα σου πώ δεν το έχω πει σε κανέναν. Να ξέρεις ο Γιώργος , ο άντρας σου, ΑΛΛΑΞΕ ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ. Έγινε αιτία να γίνει η ζωή μου ποιο γεμάτη, πιο όμορφη, να πάρει νόημα. Έγινε αιτία να είμαι χαρούμενος κι ευτυχισμένος μέχρι αυτή τη στιγμή. “Σταμάτησε για λίγο. Τα μάτια του βούρκωσαν. Ήταν έτοιμος αυτός ο λεβεντάνθρωπος να βάλει τα κλάμματα. Κι ενώ εγώ τον κοιτούσα με απορία συνέχισε.” Ο άντρας σου,ο Γιώργος, επειδή ήξερε ότι τα πράγματα ήταν πολύ δύσκολα στη χώρα μου τότε, μόλις έλαβε τα βιβλία, μου έστειλε ,μέσω Τραπέζης, αρκετά δολάρια, πολλά περισσότερα από την αξία των βιβλίων. Εκείνες τις μέρες γινόταν μια εκδρομή στους Αγίους Τόπους και η μητέρα μου ήθελε πολύ να πάει. Τα χρήματα όμως δεν έφταναν. Όταν λοιπόν έλαβα τα χρήματα του Γιώργου της τα έδωσα. Πήγε στην εκδρομή εκπληρώνοντας έτσι τον μεγάλο της πόθο. Εκεί στο ταξίδι γνωρίστηκε με τους γονείς της Κυριακής, της γυναίκας μου. Συζήτησαν, τα βρήκαν κι αφού συμφωνήσαμε και εμείς παντρευτήκαμε. Στη συνέχεια χειροτονήθηκα ιερέας. Κ. Ανθή μου, δώρο Θεού για μένα η Κυριακή. Γυναίκα πιστή, ευγενική, δυναμική, γεμάτη αγάπη. Αφοσιωμένη σε μένα και την κόρη μας την Άννα.” Σταμάτησε. Τα δάκρυά του, δάκρυα χαράς άρχισαν να τρέχουν, μα στο πρόσωπό του
ήταν ζωγραφισμένη όλη η ευτυχία που βίωνε.” Πάτερ μου, του είπα, ο Θεός μας αγαπάει, φροντίζει για μας. Τίποτα δεν είναι τυχαίο στη ζωή μας. Να αγαπάμε και μει’ς τον Θεό και να τον εμπιστευόμαστε. TRUST AND ΟΒΕΥ. GOD IS LOVE… Αυτή είναι η ιστορία που θέλησα να μοιραστώ μαζί σας.
