Στο Βελεστίνο ήταν εγκατεστημένος από το 1922 ο Παπα Χαράλαμπος Παπαδόπουλος από τη Μικρά Ασία. Ήταν εφημέριος σένα χωριουδάκι έξω από το Βελεστίνο, το Κόνιαρι ( ή Χλόη.)
ΧΛΟΗ.
Μια μέρα σε ένα ζαχαροπλαστείο του Βελεστίνου δυο νεαρά παιδιά (ο Γιώργος Γεωργόπουλος και ο Κώστας Τσιρούκης, (ο μετέπειτα Αρχιμανδρίτης πατήρ Κυπριανός) έπιναν ένα ποτήρι γάλα και συζητούσαν. Τα παιδιά ήταν πολύ πιστά, Έψαλλαν μάλιστα σε διάφορες Εκκλησίες. Ο Παπα Χαράλαμπος που περνούσε κείνη την ώρα και τους είδε φώναξε: Τι κάνετε εσείς παιδιά της Εκκλησίας; “ Τετάρτη σήμερα. Βάχ Βάχ , Τρώτε γάλα; Αμαρτία μεγάλη .”
Και οι δυό νέοι του απήντησαν: “Παπα Χαράλαμπε, άνοιξε το ΤΡΙΩΔΙΟ.” “Πότε μπρέ ήνοιξε το Τριώδιον και δεν το πήρα χαμπάρι εγώ;” είπε ο Παπα Χαράλαμπος” Να πάω να ανοίξω και γώ το Τριώδιον”. Και ο Παπα Χαράλαμπος, ο αγράμματος αλλά καλοκάγαθος παπάς, παρ όλη την ηλικία του και την κύρτωσή του, πήγε πεζός στην Εκκλησία του, στο Κόνιαρι, για να ανοίξει το Τριώδιο. Νόμιζε ο καλός και απλός παπάς, πως όταν ανοίγει το Τριώδιο πρέπει το μεγάλο αυτό βιβλίο που λέγεται Τριώδιο, να είναι ανοικτό στα αναλόγια της Εκκλησίας.
Η διαδρομή από βελεστίνο-Κόνιαρι με την επιστροφή ήταν τρείς (3) ώρες. Κι όμως ο Παπα Χαράλαμπος έκανε όλον αυτόν το δρόμο μέσα στα λασπόνερα και τις γούβες ,μήνα Φεβρουάριο. Πόσο θα θέλαμε να είχαμε τέτοιους πιστούς και ακούραστους παπάδες σήμερα…
